Slick Nick and The Casino Special club: Den Egger concert report: Freddie -
photo credits: Freddie |
 |
De laatste keer dat ik een bezoekje bracht aan CC Den Egger te Scherpenheuvel was ik samen met vele anderen danig van mijn sokken geblazen met de rondleiding doorheen de muziekgeschiedenis van New Orleans. Norbert Detaeye bracht ons hier allen in vervoering en dit gewoon op een zondag voormiddag. Nu op een gewone donderdag namiddag ben ik er zeker van dat dit weer gaat gebeuren maar dit keer worden we meegenomen voor een reisje doorheen de geschiedenis van de rock ’n roll. Diegene die daar zullen verantwoordelijk voor worden geacht zijn Slick Nick and The Casino Special. Voor mij zeker en vast geen verrassing want dit gezelschap heb ik Slick Nick and The Casino Special zijn een swingende formatie bestaande uit Nico Dukony aka Slick Nick (vocals & entertainer) Jan Schaeken (tenor saxophone), Bart Geysels (baritone and alt saxophone), Michel Van den Bosch (guitar), Christophe Foulon (piano), Johan Kaers (double bass) en Jerry Van den Wyngaert (drums). Hun doel is de tijd terug tot leven te wekken toen jazz, blues en rhythm ’n blues elkaar in de armen sloten en rock ’n roll werd geboren. Rond de klok van twee zijn we er helemaal klaar voor om ons te laten verwennen door deze 7-mans formatie voor bijna 2 uur opzwependeen lekker luisterende muziek en ze beginnen eraan met Amos Milburn zijn ‘Chicken Shack Boogie’ en zo bevinden we ons reeds in 1948. De ‘sixties’ stonden ook volledig in het middelpunt van de ‘happy days’ waarvoor deze muziek verantwoordelijk voor was en dus mag ook Fats Domino niet ontbreken. Na ‘The Four Winds Blow’ komen we dan stilaan in het tijdperk van de crooners terecht en ook daar was in het begin een ‘zwarte’ een voorbeeld voor, met name Sammy Davis Jr. Hij stond in 1959 mee aan de wieg van de ‘Rat Pack’ waarbij dan weer de meeste roem ging naar O’L Bue Eyes en of dit door de huidskleur kwam laten we hier volledig in het midden. Wie ook lid was van deze groep artiesten was Dean Martin en zo belanden we met ‘On an Evening In Roma’ in het land van ‘la mama’. Time flies when you're having fun en met Roy Brown zijn 'Caddilac Baby' is de tijd aangebroken voor een fris pintje.
Tijdens de 50-tiger jaren deed ook de gospel zijn intrede in de era van de rock ’n roll en voor Ray Charles werd I’ Got A Woman’ in 1954 een wereldhit, een mix van rhyhtm ‘ blues en soul met een gospel feeling. Ook de swingbands vierden hoogtij en eentje daarvan was zeker deze van Louis Jordan. Slick Nick and The casino Special brengen van hem ‘Is You Is Or Is You Ain’t My Baby’, een nummer dat LaVern Baker bracht in 1956 het nummer 'Jim Dandy' aka 'Jim Dandy To The Rescue' uit. Dit R&B'ke wordt door Slick Nick omgezet naar 'Batman To The Rescue' maar helaas komt die ons niet redden want daarmee zitten we hier aan het einde van de show. We krijgen uiteraard nog een welgekomen 'encore' maar dan valt voor deze fantastische 'Slick Nick and The Casino Special' hier in CC Den Egger finaal het doek. Voor liefhebbers van hoogstaande vocale jazz is er hier op vrijdag 20 november een tribute aan Ella Fitzgerald door Denise Jannah.
|
tijdens de zomerfestivals nog kunnen bewonderen en dus was ik wat blij dat er nog een klein gaatje vrij was in mijn agenda om nog eens lekker te kunnen gaan genieten van hoe het vroeger wel was.
Alle nummers worden vakkundig aan elkaar gepraat door ‘Slick Nick’ himself en voor wie het nog allemaal nieuw zo zijn, het was de tijd dat de zwarte bevolking ons liet genieten van heerlijke muziek die dan wel werd ingepikt door ons 'de blanken'. De tijd ook dat rassendiscriminatie nog hoogtij vierde, zeker in de Verenigde Staten van Amerika. Het waren de ‘zwarten’ die ons leerden genieten van jazz, blues en rhyhtm ’n blues en dan vind ik het toch een heel klein beetje spijtig dat Slick Nick het icoon Elvis op een voetstuk ging plaatsen met het nummer ‘That’s Allright Mama’ waarbij deze het gewoon gaan ‘pikken’ was bij Arthur Crudup (1905-1974), ere wie ere toekomt! Voor wie ook nog eens echt wil genieten van dit nummer raad ik zeker en vast ook de versie aan van Willie Mae Thorton aka Big Mama (1926-1984).
het later tot jazzstandard heeft gebracht. Deze week moesten we helaas ook afscheid nemen van Allen Toussaint (1938-2015) die in Madrid na een concert aan een hartaanval kwam te overlijden. Deze muzikant/producer heeft ook wat hits op zijn conto staan waaronder ook ‘Lipstick Traces’, een nummer waarbij vroeger in de versie van Delbert McClinton de dames wat graag hun lingerie met hem wilde delen. Iets wat ik hier vanmiddag niet zie gebeuren.
more pics on
|
